Sarapiqui

Een buschauffeur bracht ons naar een restaurant waar een lunch voor ons klaar stond. Daarna ontvingen we onze huurauto waar we de rest van de vakantie mee rond gaan rijden. Op naar Sarapiqui! Al snel voelden we ons op het gemak in het verkeer van de Tica's. Aangekomen in het hotel sprongen we al snel in het zwembad, heerlijk even genieten en het thuisfront op de hoogte brengen (wat fijn die WiFi :)) In het hotel hebben we een hapje gegeten en zijn we eens een keer op tijd naar bed gegaan om morgen weer verder te gaan met ons avontuur.

Om half 10 in de ochtend gingen we op weg naar een excursie over cacao. Dit is naast koffie en ananas een van de belangrijkste producten van Costa Rica. Dit lag net buiten Sarapiqui. In een klein groepje werden we rond geleid door het regenwoud waarin verschillende cacaobomen gepland zijn. Het bedrijf heeft er bewust voor gekozen om geen cacaobomen-plantage te planten maar juist de bomen binnen dit regenwoud te laten integreren zodat het behouden kon worden. Na wat uitleg werden we aan het werk gezet. Een cacaovrucht moest uit de boom gehaald worden, opengebroken door Sandra, om vervolgens de cacaobonen te kunnen proeven. Huh?! Totaal geen cacaosmaak, maar een witte glibberige zoete pit. Wanneer je er op bijt zitten er bittere kleine zaadjes in. We kregen uitleg van het cacaoproces. Eerst een week laten staan zodat bacteriën hun werk kunnen doen. Dan in de zon laten drogen. De bonen hebben nog niet de smaak van chocola, maar na het bakken komt de geur van chocolade al meer naar voren. Hierna worden de bonen met een houten stamper door Jolanda tot kleine hoeveelheden gestampt. Sandra mocht dit vervolgens nog kleiner maken door dit op een granieten plateau te leggen en met een steen te verwerken tot pasta. Tegenwoordig gaat dit met een maalmachine veel sneller. Wanneer je deze pasta met heet water mengt krijg je een soort waterige chocolademelk. Dit mochten we proeven en om er meer smaak aan te geven kan er suiker, vanille, melkpoeder, gember, peper en/of nootmuskaat aan toegevoegd worden. Uit de cacaopasta kan pure cacaoboter gehaald worden, cacaopoeder gemaakt worden of er kunnen chocoladerepen van gemaakt worden. We hebben in een proeverij mogen ervaren dat de structuur korrelig is en je proeft de smaak van de gebrande boon beter terug dan in de chocolade die wij in Nederland hebben. Na het proeven van verschillende bereidingen van chocolade sloten we de excursie af.

Voordat we vertrokken kregen we de tip om naar Finca Sura te gaan (Tilapia-kweekvijver). Een schitterende locatie die we anders op de route niet hadden gezien. Hier konden we onze eigen Tilapia vangen om vervolgens vers te laten bereiden. Met schepnet gingen we de uitdaging aan. Na een paar minuten hadden we beiden onze lunch gevangen. Tijdens de bereidingen konden we mee kijken in de keuken waar ze op Costa Ricaanse wijze de vis klaar maakten. Één vis werd gefrituurd, de ander werd gestoomd in bananenbladeren. Dit was smullen! Na een gevulde buik moesten we verder naar onze volgende bestemming. Dat was nog 2,5 uur rijden door dorpjes en bergen met als eindbestemming La Fortuna. De laatste kilometers hadden we uitzicht op een van de mooiste bezichtigingen van Costa Rica, namelijk de vulkaan Arenal. Deze gaan we morgen bezoeken.